In de rubriek ‘Kennismaken met …’ lichten we iedere keer één of meerdere Public Supporters uit om te vertellen wie ze zijn en wat ze doen. Dit keer nemen we een kijkje bij onze zeer gewaardeerde collega Sandra van der Pluym. Sandra werkt inmiddels 6 jaar bij ons, met een kleine uitstap naar KLM. Een mooie vlucht ✈️ van ???? naar ???? en weer terug naar ????.
Wie is Sandra?
Ik ben 55 jaar, geboren en getogen in Naarden-Vesting, maar woon nu samen met man Jeroen, kids Lars en Celeste, onze hond Cody en kat Spoekie in Almere. In mijn vrije tijd hou ik ervan om lekker te gaan eten of af te spreken met vriendinnen. Mijn levensmotto is: ‘het leven moet je vieren’ en dat probeer ik zoveel mogelijk te doen.
Hoe ben je bij ons terecht gekomen?
Ik heb altijd wel interesse gehad in het detacheringsvak alleen was dat als moeder van twee jonge kinderen toen nog niet mogelijk, want je moet je dan wel volledig kunnen committen. Toen de kinderen ouder werden en het kantoor van mijn huidige werkgever ging sluiten, heb ik de stap genomen om eens om mij heen te gaan kijken. Vooral omdat er destijds ook een business tak was bij Public Support. En dat voelde goed, vooral het verhaal van Frans is mij altijd bijgebleven ”ik ga jullie nu het een en ander vertellen over Public Support en aan het eind hebben jullie geen vragen meer”. En dat klopte helemaal. ”Je hebt gewoon een vaste baan, je kunt je ontwikkelen en je hebt een paar keer per jaar leuke bijeenkomsten. Het enige wat wij van jou willen is bereikbaarheid en commitment”. En zo geschiedde. Na twee fijne gesprekken, kreeg ik een telefoontje dat ik was aangenomen.
Welke opdrachten blijven je bij?
Eigenlijk hebben alle opdrachten een eigen verhaal. Ik heb met mooie, fijne mensen mogen werken. Maar ik denk dat als ik twee opdrachten mag noemen, is het als eerste ACTIAM-VIVAT. Hier heb ik het langst gezeten, wel drieënhalf jaar. Ik ben begonnen bij de beleggingstak van ACTIAM en later kwam de verzekeringstak erbij. Een mooie combi waar ik op diverse plekken heb mogen werken. ACTIAM was de basis en bij VIVAT was ik een soort van vliegende keep binnen het MAS-team (management assistants team). Bij ACTIAM waren ze altijd bang dat ik weg zou gaan, maar ik zei dan altijd: ”Je moet het zo zien, jullie zijn een soort van eerste liefde en die vergeet je niet”. En dat is nog steeds zo. Deze opdracht heeft nog steeds een speciaal plekje in mijn hart.
De tweede opdracht die me altijd bijblijft is de opdracht bij Ballast Nedam, bij Infra. Na ruim acht jaar gewerkt te hebben bij Heijmans paste deze als geen ander bij mij. Ik heb daar bijna vier maanden mogen werken en het mooiste compliment dat ik kreeg van de MA-collega is mij dan ook bijgebleven: “ik had het gevoel dat ik het niet meer alleen deed, maar met iemand samen”.
Je had een uitstapje naar de KLM. Kun je daar wat over vertellen?
Ik wilde vroeger maar één ding worden en dat was stewardess. Helaas had je daar HAVO voor nodig en door mijn verlegenheid en onzekerheid is dat niet gelukt en ben ik Schoevers gaan doen. Ik had een prachtige carrière maar er was altijd een stemmetje in mijn hoofd ‘wat als’. En toen heb ik mij opgegeven voor het tv-programma De Lieve Frogers, waarin ze mijn wens om voor één dag stewardess te zijn, uit lieten komen. Als kers op de taart mocht ik het een dagje in het echt doen bij Transavia en daarnaast kreeg ik een opleiding aangeboden bij het Laurentius College. Dankzij Public Support, en destijds mijn huidige opdrachtgevers, heb ik deze opleiding kunnen doen. Door Covid heeft dat iets langer geduurd, maar gelukkig ging de markt weer open en heb ik gesolliciteerd bij KLM Cityhopper en kwam ik door de selectie heen. Doordat ik al die tijd mijn regiodirecteur had meegenomen in dit proces hebben we heel goed kunnen schakelen. Ik weet nog dat ze zei “dan ga je bij ons eruit met een klapper: bij bestuurssecretariaat van de Gemeente Utrecht”. En zo geschiedde, ik heb mijn droom kunnen waarmaken om ruim een maand in het blauw te lopen, acht examens te halen en tien trainingsvluchten te mogen maken. Helaas heeft op het eind tijdens de flight safety vraag mijn faalangst mij parten gespeeld. Voor mij is de droom zeker uitgekomen en ik kijk met een trots gevoel terug op dit verhaal.
En dan moet je door … dus wie bel je dan als eerste? Marinel van Public Support. Haar woorden: ”ik wil eerst weten hoe is het met jou… en ja, natuurlijk mag je terugkomen, graag zelfs.” En Sia zei: “we gunde je je droom maar joh, wat zijn we blij dat je weer terug bent”. Do I need to say more.
Wat zijn je leukste ervaringen tot nu toe bij ons?
Poeh daar noem je wat, ik wil het niet een ervaring noemen maar meer een beleving, want dat is iedere opdracht. Ik ben begonnen bij Business en als commercieel dier was het even schakelen toen we teruggingen naar de roots publieke sector. En dat laatste heeft mij verrast. Na even schakelen, vind ik het erg leuk en divers. Ik heb alleen maar leuke ervaringen omdat elke opdracht zo divers is. Dat komt denk ik ook door de mensen die er werken. Dat maakt het leuk en dat houd je scherp.
Wat betekent Werk met je Hart voor jou?
Voor mij is dat een natuurlijk gevoel dat je, bij iedere opdracht, wil overbrengen. Als ik ergens binnenkom, wil ik heel graag binnen één week weten wat er speelt en het mij zo snel mogelijk eigen maken. Alleen wel door te denken met mijn hart. Kortom goed luisteren en vooral voelen wat er speelt en wat er van jou verwacht wordt. Bij elke opdracht krijg ik de vraag “wil je niet blijven” maar dan zeg ik, ik heb na mijn uitstapje écht gekozen voor Public Support. Waarom? Dat is een gevoel en dat gevoel wil ik tot in lengte van dagen vasthouden. Voor mij is Werk met je Hart, als je aan eind van elke opdracht de collega’s in je hart sluit en zij jou. En mijn hart is groot genoeg om daar nog heel veel mooie opdrachten bij in te sluiten.