Voor 2024 hebben we weer een aantal dagen als aanwijsbare vrije dagen aangemerkt. Binnenkort komt de eerste aanwijsbare vrije dag eraan:
- 29 maart Goede vrijdag
- 10 mei (dag na Hemelvaart)
- 27, 30 en 31 december
Kun je werken op een aanwijsbare vrije dag? Dan maak je gewoon je uren en schrijf je deze in de kolom ‘Declarabele uren’.
Kun je niet werken bij de opdrachtgever, sta je stand-by of wil je een vrije dag (in overleg met je opdrachtgever)? Dan neem je een vakantiedag op en schrijf je de uren in de kolom ‘Vakantieuren’.
Voor al deze dagen zullen wij ook trainingen verzorgen, hierover volgt nog verdere informatie.
Ook in 2024 gaan we weer graag met jullie in gesprek! Daarom hebben Casper en Marinel een aantal data in de agenda vrijgehouden om jullie en jullie elkaar, weliswaar online, te ontmoeten. Gewoon een uurtje vrijblijvend met elkaar van gedachten wisselen.
Vanochtend heeft Marinel afgetrapt met de eerste Teamssessie: ”Het was weer een superleuke online sessie met 8 collega’s, de een net deze maand gestart, de ander al 14 jaar bij ons. Altijd een bron van inspiratie, waardevolle uitwisselingen en goede ideeën. En kippenvelmoment met de complimenten die aan PS worden gegeven. Ook leuk om er een keertje bij te zijn? Meld je gerust aan!”
Klik hier om je op te geven. Wij kijken ernaar uit!
In de rubriek ‘Hoe is het nu met?’ nemen we contact op met oud-collega’s. We vragen hen naar Public Support en welke opdrachten hen zijn bijgebleven. Dit keer gaan we langs bij Patricia de Vries. Patricia was ongeveer 8 jaar in dienst bij Public Support en vertrok halverwege 2020.
Wie is Patricia?
Ik ben Patricia de Vries, 66 jaar en getrouwd met Tinus de Vries. We hebben samen 8 kleinkinderen (6 meisjes en 2 jongens) en elk 4 kleinkinderen. Ik heb 2 dochters en Tinus heeft een dochter en een zoon. Ik heb 2 passies, hardlopen en kleding maken. Ook vind ik het leuk om samen met Tinus op vakantie te gaan en ben ik dol op Latijns Amerikaans dansen, zoals salsa.
Hoe en wanneer ben je bij Public Support terecht gekomen?
Voordat ik bij Public Support begon, in november 2012, heb ik gewerkt bij een detacheringsbureau ExperisNL (oude Vitae) in de commerciële wereld. Ik heb daar 5 jaar en 8 maanden gewerkt en ging op zoek naar een nieuwe baan. Via LinkedIn kwam ik de melding tegen van Public Support dat dames/heren van 45+ konden reageren op een functie in de publieke sector. Ik was toen 55 jaar en dacht daar hoor ik bij. Ik werd op een gegeven moment gebeld, was helemaal vergeten dat ik had gereageerd, want ik had nog meer sollicitaties lopen, en uitgenodigd om naar Public Support in Lisse te komen.
Frans Vossenaar was de directeur die mij en nog 6 andere dames vertelde wat de bedoeling was en waar ze naar op zoek waren. Ik werd na een paar dagen gebeld om een gesprek te hebben met Jean Paul Weeda en Robin Naar (beide oud-directeuren van PS), wat overigens een heel leuk gesprek was. Na 2 dagen werd ik gebeld dat ik aangenomen was en kon starten in november 2012. Het werken bij een gemeente is toch even iets anders dan in de commerciële sector, maar na een paar dagen mee te hebben gelopen had ik het wel door. Ik werd gedetacheerd in het Noordoosten van het land. Maar later ook nog in andere regio’s, aangezien ik in Ede woonde en dus aardig centraal zat.
Hoe kijk je terug op je tijd bij Public Support?
De tijd bij Public Support was een hele mooie tijd. Door het werken bij verschillende gemeentes leer je zoveel bij. Ik werd aangesteld als werkplekcoach om de assistenten bij gemeenten beter wegwijs te maken met Outlook, waar ik veel ervaring in had. Bij veel verschillende gemeentes werken, maakte ook dat ik veel verschillende programma’s en veel mensen leerde kennen. Met mijn kleine Aygo ging ik op pad om een opdracht te vervullen en altijd met plezier.
Ook blijven de leuke feestjes die werden georganiseerd door Public Support mij wel bij. Altijd werd er wel een leuk thema bedacht, dus ontstonden er verkleedpartijen wat altijd weer een groot feest was.
Welke opdrachten blijven je bij?
Ik heb veel opdrachten gehad, bij verschillende gemeentes, en de opdrachten die mij bij blijven zijn bij gemeente Putten, gemeente Ermelo, gemeente Arnhem, gemeente Oude IJsselstreek, gemeente Zederik en gemeente Steenwijkerland.
Deze laatste was denk mijn toch wel de leukste opdracht. De anderen waren ook leuk en divers, maar bij Steenwijkerland mocht ik de evenementen zoals 4 mei, veteranendag etc. organiseren. Ik had veel contact met de dorpjes in de omgeving, wat een mooie ervaring was. Ik werkte met een toffe burgemeester en een super team, en had ik het heel erg naar mijn zin. Jammer dat het zo ver van Ede was, anders was ik daar wel gebleven.
Wat doe je nu?
Ik werd in december 2019 gedetacheerd bij de gemeente Utrecht als management assistent. Het voordeel was dat ik niet meer met de auto op pad hoefde, pak de trein in Ede/Wageningen en stap uit voor de deur van de gemeente Utrecht. In juni 2020 (coronajaar) werd mij gevraagd of ik zou willen blijven en nog een manager zou willen ondersteunen. Omdat ik op zoek was naar een functie dichterbij huis en 14 jaar veel heb moeten reizen voor ExperisNL en Public Support, vond ik dat dit een mooie kans was om mijn laatste jaren wat dichter bij huis te werken. Ik heb het altijd goed naar mijn zin gehad bij Public Support, dus daar lag het niet aan. Ik heb er toen goed over nagedacht en heb besloten om de baan te accepteren bij gemeente Utrecht. Na 7 jaar en 6 maanden heb ik toen afscheid genomen van Public Support met een traantje en pijn in mijn hart. Dit jaar ga ik met pensioen, op 2 augustus sluit ik mijn werkcarrière af. Met dank aan Public Support heb ik heel veel geleerd en heel veel mensen leren kennen, waar ik blij om ben.
Gepensioneerden kunnen en willen vaak nog doorwerken. Dat komt uit het onderzoek van ABN AMRO Bank N.V. waarvoor Casper is geïnterviewd door Mario Bersem. “Bij Public Support werken we graag met gepensioneerden”, zegt hij in het rapport. En weet je waarom?
- Gepensioneerden zijn vaak enorm gemotiveerd om een bijdrage te leveren.
- Gepensioneerden brengen een dijk aan ervaring mee.
- Gepensioneerden zijn flexibel.
En dat zijn precies de dingen die wij #werkmetjehart noemen.
Public Support en Wijzienje waren aanwezig op het SMI congres. Wij vroegen aan Acquisition-collega Jafar hoe hij de dag vond.
Gisteren vertegenwoordigden Sia Nuus, Eugénie Geers-Klein Breteler en ik Public Support en Wijzienje op het SMI-congres. De dag bracht een overvloed aan inspirerende verhalen van gerenommeerde sprekers, waaronder Esther Vergeer, Thijs Launspach, Japke-d. Bouma, Victor Mids en Chris Zegers. Te midden van honderden secretaresses raakten we in boeiende gesprekken verwikkeld over hun werk. Tijdens deze dialogen deelden we graag meer over Public Support. Gedurende de lunch en snacks deelden we niet alleen ervaringen, maar ook gelach en gezelligheid. Onze fotobooth bleek bijzonder populair, waar velen graag gebruik van maakten. Al met al was het een succesvolle en verbindende dag die ons geïnspireerd en gemotiveerd naar huis deed gaan.
Voor het Secretary Management Institute heeft collega Sandra een leuk interview gegeven over het verschil tussen uitzenden en detacheren – en uiteraard waarom Sandra voor dat laatste kiest! Lees hieronder het gehele interview:
Wat is het verschil tussen uitzenden en detacheren? Zijn dat niet twee termen voor hetzelfde idee? Nee. Ze hebben wel raakvlakken, maar ze verschillen ook op punten die er echt toe doen voor mensen. Zo ook voor Sandra van der Pluym, die al zeven jaar wordt gedetacheerd als bestuurssecretaresse/managementassistent. In deze blog legt ze uit waarom ze hiervoor kiest.
Stoute schoenen
‘’Zeven jaar geleden besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en te solliciteren bij Public Support. Mijn privéleven liet het toen toe om in plaats van ‘een gewone baan’ te hebben, te gaan detacheren: via steeds andere opdrachten een nieuwe wereld induiken. Een nieuwe wereld, op een andere plek, met andere collega’s.’’
Een spannende stap natuurlijk, want het is echt wel even wat anders dan om iedere dag op dezelfde plek te zitten. Sandra: ‘’Ik beoefen natuurlijk wel elke keer mijn vak, namelijk dat van directie-/managementassistent. Vanuit die rol plan en organiseer ik, leg ik de puzzel die maakt dat het management of de directie kan doen wat ze moeten doen. Maar de opdrachtgever of de afdeling is elke zoveel maanden of soms jaren compleet anders. Dus ook de collega’s die ik heb en de omgeving waar ik werk, zijn anders.’’
Avontuurlijk met zekerheid
Alleen doet Sandra dat wel allemaal in dienst bij Public Support, gedetacheerd dus. ‘’Ondanks de steeds andere opdrachten en alles wat daarbij komt kijken, heb ik dus wel de zekerheid, pensioenopbouw, een leaseauto en andere voordelen van een vaste baan. Daarnaast heb ik een regiodirecteur als sparringspartner die er altijd voor me is en kan ik veel trainingen en opleidingen volgen.”
Daar zit meteen het verschil met uitzenden. Sandra: ‘’Net als met detacheren heb je als uitzendkracht steeds een andere opdracht. Alleen als uitzendkracht heb je veel meer onzekerheid en als je geen opdracht hebt, heb je ook geen inkomen en ga je dus de ww in. Als gedetacheerde ben ik gewoon in dienst en word ik dus ook betaald en bouw ik pensioen op, ook als er even géén opdracht is.’’
Detacheer-collega’s
Nog een verschil is dat Sandra veel collega-detacheerders heeft met wie ze kan overleggen. ‘’Als ik een bepaalde tool niet ken of een stukje kennis mis, kan ik via Public Support bij bijna 250 andere gedetacheerde managementassistenten terecht. We zien elkaar op bijeenkomsten en dat is zowel gezellig als leerzaam. Ook dat is iets wat je als uitzendkracht niet hebt.’’
Steeds weer een nieuwe wereld
En zo werkte Sandra met de zekerheid van detachering, in steeds wisselende werelden. Een verzekeraar en een belegger kwamen voorbij, een energiebedrijf en sinds kort een tbs-kliniek. ‘’Regelmatig van opdracht wisselen, of van opdrachtgever, dat past bij me. Die afwisseling vind ik leuk.’’
Als Sandra hoort dat er ergens ondersteuning nodig is en ze is beschikbaar, dan zegt ze al gauw ja. ‘’Ik denk dat dat komt doordat ik flexibel, loyaal en nieuwsgierig ben. Daarom denk ik al gauw: tja, waarom niet? Het moet wel heel ver van me af staan wil ik die stap niet wagen. Maar dat heb ik eigenlijk nog nooit gehad. Dat maakt detacheren zo leuk.’’
Bekijk hier de nieuwe maandupdate van februari:
Inschrijven voor de Teamssessies met Casper, Marinel of Hugo? Klik hier! 🙂
In de rubriek ‘Kennismaken met …’ lichten we iedere keer één of meerdere Public Supporters uit om te vertellen wie ze zijn en wat ze doen. Dit keer nemen we een kijkje in het (werk)leven van Lara van Rest. Lara is sinds 2018 regiodirecteur in Zuid-Holland. Hoog tijd om eens bij haar langs te gaan.
Wie is Lara?
Een geboren Haagse maar getogen in de Bollenstreek. Na mijn studie toch weer terug naar de Haagse regio en nu woon ik in Voorburg samen met Leen, onze dochter Robin van zestien en onze zwarte labradoodle Levi. Ik heb Indische roots en ben dus dol op koken, eten en borrelen. Om alles in balans te houden wandel ik natuurlijk veel met Levi, speel ik tennis maar ben daarbij ook altijd aan de lijn ????.
Ieder jaar ga ik met mijn vriendinnen een week naar Ibiza. Er is echt iets magisch aan dit eiland en ik voel me daar dan ook heel fijn. Heerlijk chillen en dansen op het strand. In de zomer vind je mij óf in Spanje (mijn favoriete vakantieland) óf in Italië. Ook daar draait dan natuurlijk alles om het heerlijke eten en drinken!
Hoe ben je bij ons terecht gekomen?
Via Martina Huizinga die nu mijn collega is en dit ook was bij mijn vorige werkgever. We gingen toentertijd lunchen omdat we elkaar al een tijdje niet hadden gezien. Ik gaf aan niet zo happy te zijn in mijn rol en zij vertelde dat ze bij Public Support ging werken. Martina zei: dat moet jij ook doen want dat is echt iets voor jou! Een gesprek met Marinel en Casper volgde en ik werd direct gegrepen door het enthousiaste en stoere verhaal van Public Support. Ja, dit is een organisatie waar ik graag deel van uit wil maken.
Kun je iets vertellen over jouw team?
Waar zal ik beginnen…allereerst ben ik echt supertrots op mijn team! Het zijn stuk voor stuk vakvrouwen! Naast dat ze enorm ervaren zijn en daardoor onze opdrachtgevers blij maken, zijn het ook hele fijne en leuke dames. Dat maakt het voor mij ook makkelijk want als ik enthousiast over hen vertel bij opdrachtgevers maken zij het ook écht waar in de praktijk.
Wat maakt Public Support zo’n mooie organisatie?
Wat ik zo mooi vind aan Public Support is dat wij echt kijken naar de mens en zijn/haar vermogen. Wij laten ons niet leiden door bijvoorbeeld leeftijd. Wij zien juist de werk- en levenservaring van iemand. En dat geeft vertrouwen aan onze mensen.
Wat betekent Werk met je Hart voor jou?
Ik zeg altijd; werken mét en op gevoel! En met een flinke dosis lol en plezier!
In de rubriek ‘Kennismaken met …’ lichten we iedere keer één of meerdere Public Supporters uit om te vertellen wie ze zijn en wat ze doen. Dit keer nemen we een kijkje in het werkleven van Interim projectspecialist Anne van Balkom. Anne is halverwege 2022 bij ons in dienst gekomen en heeft inmiddels meerdere opdrachten gedaan. Reden genoeg om even kennis te maken.
Wie is Anne?
Ik ben Anne, 29 jaar en geboren en getogen in Noord-Limburg. Inmiddels woon ik al een aantal jaar in een gezellig appartement in het centrum van Sittard. Ik hou van lezen, muziek en podcasts luisteren, naar het theater gaan en tijd doorbrengen met familie en vrienden.
Hoe ben je bij ons terecht gekomen?
Na mijn studie ben ik via een traineeship aan de slag gegaan op verschillende plekken binnen de overheid, waaronder bij een provincie en twee gemeenten. Het werken binnen de publieke sector beviel mij goed en het was voor mij dan ook snel duidelijk dat ik hierin verder wilde. Ik wist alleen nog niet precies binnen welk vakgebied ik graag zou willen werken. Via familie kwam ik op een bepaald moment Public Support tegen op LinkedIn en dat sprak mij meteen aan. Zo kwam ik terecht in het team van mijn regiodirecteur Stefanie Chatrou en dat bevalt goed!
Welke opdrachten heb je tot nu toe gedaan?
Ik heb vanaf mijn start bij Public Support in 2022 steeds twee opdrachten tegelijkertijd gedaan bij verschillende opdrachtgevers. Dat zorgde voor extra veel afwisseling, maar soms ook voor uitdagingen in de planning. Door mezelf flexibel op te stellen kwam dat uiteindelijk altijd wel goed. Mijn eerste en direct ook langste opdracht (1,5 jaar) was bij het programma Bereikbaarheidsagenda Zuidoost-Brabant (via gemeente Eindhoven). Hierbij werkte ik nauw samen met de programmamanager en het programmateam. Het vakgebied mobiliteit was compleet nieuw voor mij, dus ik heb hier veel van geleerd. Daarnaast heb ik een half jaar een opdracht gedaan bij MGR Sociaal Domein Limburg als assistent contractmanager. Ten slotte ben ik vorig jaar gestart bij de gemeente Best. In eerste instantie als managementassistent bij de afdeling Publiekszaken, maar dat heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een fulltime opdracht als projectondersteuner binnen het domein Samenleving.
Wat geeft jou voldoening in je werk?
Door in wisselende rollen op verschillende plekken ervaring op te doen, wordt het steeds duidelijker wat je wel en niet (of minder) leuk vindt en waar je krachten liggen. Dat is heel waardevol. Het geeft mij voldoening om samen te werken en een mooi resultaat te bereiken. Door zelf goed werk af te leveren, ook bij te kunnen dragen aan het werk van je collega’s. Uiteraard helpt het hebben van fijne collega’s hier ook bij en dat zit wel goed! Daarnaast zorgt het blijven ontwikkelen en het eigen maken van nieuwe vakgebieden, werkwijzen en systemen ervoor dat mijn werk leuk blijft.
Wat betekent Werk met je Hart voor jou?
Werk met je Hart betekent voor mij samenwerken. Niet alleen vanuit jezelf denken en werken, maar ook (om)kijken en luisteren naar je omgeving. En altijd in gedachten houden waarvoor je je werk doet. Als er dan aan het eind van een opdracht gevraagd wordt om te verlengen (of zelfs te blijven), dan is dat een mooi compliment!
We gaan nog één keertje terugblikken op de nieuwjaarsbijeenkomsten. En hoe kan dit nu beter dan met de foto’s? Hieronder hebben we de foto’s verzameld van alle vier de bijeenkomsten. Bekijk ze hier! 🙂
